Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φεστιβάλ Βιβλίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φεστιβάλ Βιβλίου. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 5 Ιουλίου 2022

Άποψη: Προτεραιότητες

 


Γράφει ο Ειρηναίος Μαράκης

Η Χανιώτισσα συγγραφέας Μάρω Δούκα βραβεύτηκε για την προσφορά της στον πολιτισμό με το χρυσό μετάλλιο της πόλης. Αδιαμφισβήτητα πρόκειται για ένα κορυφαίο γεγονός και για μια τιμή προς την Μάρω Δούκα που έπρεπε να γίνει. Η βράβευση της πραγματοποιήθηκε τοΣάββατο 2/7 στο πλαίσιο του,ιδιαίτερα επιτυχημένου, 1ου Φεστιβάλ Βιβλίου, που πραγματοποιήθηκε στα Χανιά. “Ο Δήμος Χανίων τίμησε τη Μάρω Δούκα για τη συνολική διαχρονική της προσφορά. Με πολλή συγκίνηση την παρακολουθήσαμε και διδαχθήκαμε από αυτήν”, τόνισε σε σχετική δήλωση του ο Δήμαρχος Χανίων Παναγιώτης Σημανδηράκης.

Με αφορμή τη συγκεκριμένη δήλωση θα ήθελα να κάνω μια σύντομη παρατήρηση. Δεν ξέρω τι ακριβώς διδάχθηκε από τη Μάρω Δούκα ο Δήμαρχος αλλά γνωρίζω ότι ακόμα δεν έχει κατασκευαστεί ο οδηγός όδευσης τυφλών στην οδό Σήφακα (Μαχαιράδικα). Αλλά ακόμα και να κατασκευαστεί, δεν θα είναι εξυπηρετικός γιατί η χάραξη δεν ολοκληρώνεται. Σταματάει στην οδό Δασκαλογιάννη η οποία οδηγεί στο λιμάνι των Χανίων και στο θέατρο Μίκης Θεοδωράκης όπου πραγματοποιήθηκαν οι εκδηλώσεις του Φεστιβάλ(οι κάτοικοι ή οι επισκέπτες του καλοκαιριού που έχουν εικόνα της πόλης θα καταλάβουν πιο εύκολα τι εννοώ). Εκείδεν υπάρχουν ούτε πεζοδρόμια, ούτε διάβαση τυφλών παρά μόνο αυτοκίνητα και μηχανάκια που δυσχεραίνουν την πρόσβαση στο λιμάνι. Συνολικά το έργο στην οδό Σήφακαείναι ιδιαίτερα προβληματικό. Συνεπώς εάν κάτι διδάχθηκε ο Δήμαρχος ας αναλάβει την πρωτοβουλία να ολοκληρωθεί το έργο. Είναιτο λιγότερο που μπορεί να κάνει και σχετικά μ’ έναέργο που προκάλεσε σωρεία προβλημάτων στην πόλη. Και ας φροντίσει την επόμενη φορά οι παρεμβάσεις στο δρόμο και στους δημόσιους χώρους να έχουν στο επίκεντρο τους τον άνθρωπο. Ούτε τους διάφορους εργολάβους, ούτετην τουριστική ανάπτυξη, ούτε την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Ναι, ξέρω. Δεν πρόκειται να γίνει.

Τέλος, στα παραπάνω θα ήθελα να συμπληρώσω, ότι πλέον έχει έρθει το πλήρωμα του χρόνου να μετονομαστεί η οδός Πειραιώς σε οδό Γιώργη Μανουσάκη, προς τιμήν του μεγάλου ποιητή και όπως είχε προτείνει  τον Φλεβάρη του 2008 ο τότε πρόεδρος του “Συνδέσμου Φιλολόγων” του Νομού Χανίων Κώστας Μουτζούρης.Κατά τη γνώμη μου, η βράβευση της Μάρως Δούκα ανοίγει το δρόμο για την υλοποίηση μιας οφειλόμενης τιμής. Εκτός, εάν ακόμα και σε αυτά τα ζητήματα, χωράνε άλλες προτεραιότητες. Με λίγα λόγια, οι εργαζόμενοι της πόλης και οι νεκροί ποιητές δεν έχουν να προσφέρουν πολλά στους μελλοντικούς σχεδιασμούς της δημοτικής διοίκησης Σημανδηράκη αλλάκαι σετμήμα της αντιπολίτευσης που ασχολήθηκε με τη διοίκηση της πόλης.

Αγώνας της Κρήτης (5/7/2022) 

Δευτέρα 10 Σεπτεμβρίου 2018

Συνέντευξη του Λεωνίδα Μαριδάκη: «Απ’ όλα είναι ο τραγουδιστής, ο τραγουδοποιός, ο συνθέτης. Και διασκεδαστής, και πολιτικό ον και άνθρωπος με ένα καλλιτεχνικό όραμα»

 


Συνέντευξη: Ειρηναίος Μαράκης

H «Βάρκα στο σπίτι» (Μετρονόμος/2018) είναι η νέα, τρίτη κατά σειρά, δισκογραφική δουλειά του τραγουδοποιού Λεωνίδα Μαριδάκη, μετά το «Αβάδιστα» (Universal/2006 σε παραγωγή του Νίκου Ξυδάκη) και το «Σε βάθος δρόμου» (Μετρονόμος/2010). Ο δίσκος περιλαμβάνει 11 τραγούδια – στιγμιότυπα της ζωής μας που εμπνέονται από την καθημερινότητα, το όνειρο και την επιθυμία για έναν πιο ανθρώπινο κόσμο ενώ συνομιλούν παράλληλα με παιδικούς ήρωες όπως τη Μαίρη Πόππινς ή το Ντρούπι, ταξιδεύει σε σεκάνς ονείρων με την «Βάρκα στο σπίτι», την «Αστυπάλαια», το «Κάποτε στη Ράδα», φωτίζει την ομορφιά και την προσδοκία της κάθε στιγμής με χορευτική διάθεση στα: «Έρωτας ή τίποτα», «Κόκκοι καφέ», «Βόλτα στο Θησείο», «Δε γουστάρω άλλα πλάνα», «Ο Δαίμων του Τυπογραφείου» κ.α.

Είναι ένας δίσκος βιωματικός και ονειρικός με έντονη ταξιδιάρικη ή και νοσταλγική διάθεση όπου ο Λεωνίδας Μαριδάκης υπογράφει τη μουσική και ερμηνεύει όλα τα τραγούδια, ενώ υπάρχουν και τρία ντουέτα με το Σπύρο Γραμμένο, τον Αργύρη Λούλατζη και τη Δανάη Μπότικ. Τους στίχους υπογράφουν οι: Μάνος Ελευθερίου, Φωτεινή Λαμπρίδη, Νικόλ Κατσάνη, Πάνος Αντωνάτος, Μάρκος Μαριδάκης, Ειρήνη Σουργιαδάκη και ο ίδιος ο τραγουδοποιός, ο οποίος έχει κάνει και την ενορχήστρωση με τη βοήθεια των εξαιρετικών μουσικών που συμμετέχουν.

Συναντήσαμε τον Χανιώτη δημιουργό το πρωί της Δευτέρας 3/9 στο «Ακταίον Theory Cafe Bar» στο Κουμ Καπί, όπου λίγες μέρες πιο πριν (31/8/2018) είχε πραγματοποιήσει μια ακόμα ζωντανή καλοκαιρινή, εμφάνιση με ιδιαίτερο νοσταλγικό και χαρούμενο κλίμα με δικά του τραγούδια αλλά και με ενδιαφέρουσες διασκευές σε γνωστά τραγούδια (πχ του Τσιτσάνη), όπου δίπλα από τη θάλασσα και τη γαλήνη του χανιώτικου πρωινού μιλήσαμε για τη νέα του δισκογραφική δουλειά, για τις συνεργασίες του, για τη μουσική που γράφει για το θέατρο καθώς και για πολλά άλλα ενδιαφέροντα ζητήματα.


ΕΡ.: Ας ξεκινήσουμε λέγοντας λίγα πράγματα σχετικά με την καινούργια σου δισκογραφική δουλειά με τον τίτλο «Βάρκα στο σπίτι» που κυκλοφορεί εδώ και λίγο καιρό από τον Μετρονόμο. Τι θέλει να παρουσιάσει στους ακροατές και πόσο διαφορετική είναι σε σχέση με τις προηγούμενες δουλειές σου (Αβάδιστα, Σε βάθος δρόμου);

Λεωνίδας Μαριδάκης: Καλά το παρατήρησες, αυτή η δουλειά είναι πιο βιωματική από τις προηγούμενες, περιέχει τη χαρμολύπη και τις εμπειρίες από τα τελευταία χρόνια της κρίσης. Περιέχει τα χαστούκια της ζωής αλλά και όλες τις εφεδρείες της χαράς που ξοδεύτηκαν για να ξανασταθούμε όρθιοι. Κάπως έτσι την ένιωσα αυτή την πορεία προς την έκδοση του δίσκου. Από το πολιτικό «Φταίει ο Ντρούπι» στην ταξιδιάρικη «Αστυπάλαια» και από εκεί στο υπαρξιακό «Βάρκα στο σπίτι»… Η μουσική σε αυτό το δίσκο ακολουθεί τη ζωή.

ΕΡ.: Το «Βάρκα στο σπίτι» είναι ένας πολυσυλλεκτικός δίσκος. Αλλά ακούγοντας τον δεν μπορείς να εντοπίσεις προβλήματα συνοχής που ίσως να είναι και λογικό να δημιουργηθούν μέτα από μια τέτοια σύμπραξη. Πόσο δύσκολο ήταν τελικά να συγκεντρωθεί όλο αυτό το υλικό και να έχουμε ένα δίσκο που δεν κουράζει τον ακροατή;

Λ.Μ.: Αν και έχω σπουδάσει μουσική αυτό που εμπιστεύομαι περισσότερο από οτιδήποτε όταν γράφω είναι η αίσθηση μου. Πώς νιώθω να πατάει το υλικό μέσα μου. Αν έχει ενέργεια, αν έχει ροή, αν αφηγείται κάτι παρασέρνοντάς μας σε ένα ταξίδι. Στην εποχή μας νομίζω έχουμε εξοικειωθεί αρκετά με όλες τις φόρμες τραγουδιού. Από τα παραδοσιακά μέχρι τα λαϊκά, τα ποπ, τα σουίνγκ που είναι και στη μόδα τώρα αλλά και οι πιο συναισθηματικές έντεχνες μπαλάντες. Όλα υπάρχουν και έχουν το κοινό τους. Εγώ τη δική μου μουσική θα την χαρακτήριζα σαν ένα ρυθμικό, «χαρούμενο» έντεχνο με στιγμές συγκίνησης και λόγια που λένε ιστορίες. Πολύτιμοι συνοδοιπόροι μου σε αυτό οι στιχουργοί, οι μουσικοί αλλά και οι τραγουδοποιοί Σπύρος Γραμμένος και Αργύρης Λούλατζης που ήρθαν και μοιραστήκαμε από ένα τραγούδι.

ΕΡ.: Μίλησε μας λίγο για τη γνωριμία και τη συνεργασία σου με τον ποιητή, στιχουργό και συγγραφέα Μάνο Ελευθρίου που έφυγε πρόσφατα από κοντά μας.


 Λ.Μ.: Είμαι πολύ τυχερός που διασταυρώθηκαν οι δρόμοι μας. Έγινε το 2011 όταν ένα απόγευμα χτύπησε το τηλέφωνο και με κάλεσε για συνέντευξη στην εκπομπή του στον Αθήνα 9.84 fm. Τις επόμενες ημέρες μου προτείνει ραντεβού για έναν καφέ και στη διάρκεια της κουβέντας μας, μου έδωσε στίχους του προς μελοποίηση. Μου πήρε κάποιον χρόνο να νιώσω και να γράψω τη μουσική τους αλλά τελικά νομίζω τα κατάφερα. Λίγους μήνες μετά την έκδοση του cd μου ο Μάνος έφυγε από κοντά μας. Θα θυμάμαι για πάντα τη γενναιοδωρία του προς τους νέους και το χιούμορ του. Πρώτη φορά από την εκπομπή του ακούστηκε τραγούδι μου, από τα καινούργια, στα fm της Αθήνας.

ΕΡ.: Εκτός από την δισκογραφική παρουσία σου καθώς και τις ζωντανές εμφανίσεις σου γράφεις και μουσική για το θέατρο. Το χανιώτικο κοινό είχε μάλιστα τη δυνατότητα αυτό το καλοκαίρι να γνωρίσει και αυτή την πλευρά σου. Τι σημαίνει το θέατρο για σένα και κυρίως πως επηρεάζει την μουσική πορεία σου;

Λ.Μ.: Η μουσική για το θέατρο μου έχει δώσει την ευκαιρία να γνωρίσω πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους, σκηνοθέτες, ηθοποιούς, να μπω στον κόσμο τους και να συμπράξω με τους ήχους μου σε αυτή την θαυμάσια τέχνη. Από τα πρώτα έργα που έκανα μουσική εδώ στα Χανιά μέχρι την κορύφωση τη σεζόν 2014-15 που έγραψα τη μουσική σε 11 θεατρικές παραστάσεις σε μικρά και μεγάλα θέατρα, νιώθω αυτή την ενασχόληση μου σαν μια περιπέτεια -να πλάθω τις ατμόσφαιρες με πολύ διαφορετικά μέσα, όργανα, ενορχηστρώσεις προσπαθώντας να δώσω και εγώ από τη μεριά μου τον «αέρα» στους ηθοποιούς και τον σκηνοθέτη για να ξετυλίξουν αυτό που έχουν στο μυαλό τους. Έχω συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Γιώργος Παλούμπης, ο Σάββας Στρούμπος, ο Νίκος Χατζόπουλος, Βασίλης Νικολαΐδης, ο Κωστής Καπελώνης, η Λίλλυ Μελεμέ, η Μαριτίνα Πάσσαρη, τη Μαρώ Τριανταφύλλου, τη Μαρινέλλα Βλαχάκη και άλλους, σε πάνω από 40 παραστάσεις μέχρι τώρα. Το να γράφω μουσικές για το θέατρο μου πάει. Πάντα νιώθω ιδιαίτερη χαρά όταν χτυπάει το τηλέφωνο για να μου ζητηθεί μια τέτοια συνεργασία.

ΕΡ.: Επάγγελμα, λειτούργημα ή απλά ευχαρίστηση; Τι είναι ή τι δεν είναι ο τραγουδιστής και μάλιστα σε μια εποχή έντονης κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης;


Λ.Μ.: Απ’ όλα είναι ο τραγουδιστής, ο τραγουδοποιός, ο συνθέτης. Και διασκεδαστής, και πολιτικό ον και άνθρωπος με ένα καλλιτεχνικό όραμα. Απλά κατά την γνώμη μου όπως και να ασκεί την τέχνη του καλό θα είναι να μην ξεχνάει όσο μπορεί να είναι και προσωπικές οι επιλογές του. Όχι μόνο διεκπεραιωτικές. Έτσι θα νιώθει μέσα του αυτή τη ζεστασιά και την ομορφιά της μουσικής και όλα θα έχουν πάντα ένα νόημα. Εγώ ζω από τη μουσική και το τραγούδι τα τελευταία 13 χρόνια. Είναι ένας δρόμος δύσκολος αλλά και όμορφος.

ΕΡ.: Μία τελευταία αλλά πολύ σημαντική ερώτηση. Μπορούν η μουσική, η ποίηση και η τέχνη γενικότερα να αλλάξουν τον κόσμο;

Λ.Μ.: Το πιο σωστό είναι πως αλλάζουν μαζί με τον κόσμο. Μπορούν να δώσουν ένα «βάθος» στον κόσμο αυτό, να μας συγκινήσουν, να μας ξεσηκώσουν, να διαπαιδαγωγήσουν. Μπορούν όμως και να μας παρηγορήσουν, να μας ψυχαναλύσουν, να μας φέρουν εν τέλη κοντά τον έναν στον άλλον. Και έτσι, ναι. Ο κόσμος γίνεται καλύτερος.

Αγώνας της Κρήτης (10/9/2018)